اي آينه هاي شوم بختم *** تا كي مرا گريان مي بينيد

اي ابر خشمناك *** تا كي فرياد مرا خاموش مي كني

اي پرنده ي سينه سرخ *** تا كي پشت پنجره هاي چوبي مرا اندوهگين مي نگري

اي زبان سرخ بيهوده *** تا كي سخن نمي گويي

اي تو قلب رنجيده *** تا كي به فكر ترميمي

اي تو رنجيده احساس *** تا كي به عشق او پيري.